صنعت طراحی و توسعه تراشههای سیلیکونی به عنوان یکی از پیچیدهترین و مشکلترین فرآیندهای تاکنون تولید شده به دست بشر مطرح بوده و نیازمند سرمایهگذاری عظیم و تلاش بسیار جهت کسب نتیجه میباشد. جهت درک بهتر این موضوع فناوری ساخت 10 نانومتر کمپانی اینتل و تاریخ عرضه اولیه در نظر گرفته شده برای آن در سال 2015 را در نظر بگیرید. اکنون بیش از نیمی از سال 2019 نیز گذشته و فناوری فوق همچنان در هالهای از ابهام قرار دارد. این مهم بهخوبی نمایانگر آن است که چگونه فرآیند مقیاسپذیری تراشههای سیلیکونی پیوسته سیر صعودی به خود گرفته و هزینههای مورد نیاز جهت توسعه نیز بهصورت نمایی در حال افزایش میباشد.
افزایش پیچیدگی سیلیکون در کاهش اندازه ترانزیستورها و فزونی هزینه ساخت نیاز به ارائه راهکاری نوین جهت تضمین آینده تراشههای الکترونیکی و نیمه هادی را بیش از پیش آشکار کرده است. محققان در جدیدترین تلاش خود به دنبال استفاده از فناوریهای نوین با پشتیبانی از خواص الکتریکی بهتر جهت جایگزینی عنصر سیلیکون میباشند. یکی از موارد اولیه موجود در این حوزه که در حقیقت ساختاری مشتق شده از سیلیکون به شمار میرود ماده نانوتیوب کربن (Carbon Nanotube) یا بهاختصار CNT است.
محققان دانشگاه MIT با همکاری دانشمندان کمپانی Analog Devices موفق به ساخت یک پردازنده بر مبنای معماری RISC-V بهصورت کامل از ماده نانوتیوب کربن شدند. پردازشگر فوق که RV16X Nano نام گرفته است در حال حاضر فقط از توانایی اجرای برنامه بسیار ساده “Hello World” برخوردار میباشد. ماده CNT بهعنوان یک نیمه هادی طبیعی مطرح است، اما هنگام توسعه به ساختاری متشکل از نانوتیوبهای فلزی تغییر پیدا مینماید. این مهم از آن جهت حائض اهمیت است که نانوتیوبهای فلزی جهت تعبیهسازی در اکوسیستم پردازشگرهای رایانهای از سهولت بالاتری برخوردار میباشند. فرآیند تولید بهوسیله CNT از چالشهای خاص خود بهره میبرد، زیرا ماده فوق از تمایل ویژهای جهت تغییر موقعیت قرارگیری خود در راستای محورهای XYZ بهصورت تصادفی برخوردار است.
منبع: TechPowerUP
تولید اولین پردازشگر نانوتیوب کربن توسط محققان دانشگاه MIT
دانلود آخرین ورژن برنامه