بدون شک شما نیز با پیشنهاد بسیار معروف “تا حالا ریستارت یا خاموش و روشنش کردی؟” آشنایی داشته و برای یک بار هم که شده با آن برخورد کردهاید، اما آیا تا به حال با خود اندیشیدهاید که راهاندازی مجدد دستگاههای تلفن همراه هوشمند امروزی بر چه پایه و اساسی در رفع برخی از مشکلات معمول و افزایش سرعت عملکرد تأثیرگذار میباشد؟ حقیقت امر آن است که ریستارت و ریبوت نمودن بسیاری از سیستمهای الکترونیکی و دیجیتالی در قالب اولین اقدامات مربوطه بهمنظور عیبیابی پس از بروز بینظمی دستهبندی میگردد، اما چرا؟

هنگامیکه صحبت از عیبیابی مشکلات دستگاههای تلفن همراه و یا افزایش سرعت عملکرد آنها پس از گذشت مدت زمانی به میان میآید، کانون موارد در بسیاری از مواقع به سختافزاری تحت عنوان حافظه اصلی یا بهعبارتیدیگر رم (Ram) معطوف میگردد. همانطور که مستحضر هستید حافظه مذکور در حفظ موقتی اطلاعات و دادههای مربوط به فعالیت محصولات نرمافزاری، اپلیکیشنهای نصب شده و همچنین سیستمعامل ایفای نقش کرده و اجرای تعداد بیشتری از برنامههای مختلف به پر شدن و اتمام گنجایش نگهداری آن منتهی میشود، اما چرا فضای نامبرده در بروز برخی از مشکلات تأثیراتی را به سمت و سوی خود روانه میسازد؟ مگر اطلاعات مربوط به نرمافزارهای اجرایی پس از خروج از حافظه حذف نمیگردند؟
در پاسخ باید گفت که خیر، زیرا بخشی از دادههای مربوط به نرمافزارهای گوناگون بهمنظور افزایش سرعت اجرای مجدد برنامه در آینده و همچنین دسترسی به اطلاعات حتی در هنگام خروج و بستن آنها نیز همچنان باقیمانده و فضای ذخیرهسازی حافظه اصلی را بهصورت غیر ضروری کامل و مملو مینمایند که این مهم در صورت اجرای تعداد فراوانی از انواع و اقسام اپلیکیشنهای مختلف به کاهش سرعت عملکرد دستگاه تلفن همراه منجر میشود، بنابراین خارج شدن از نرمافزارها در سیستمعاملهای نوین امروزی بهصورت کاملاً صد در صد در بستن آنها تأثیرگذار نبوده و بخشهایی از اطلاعات همچنان در حافظه رم باقی میمانند.
سیستمعاملهای قدرتمند مورد استفاده در قالب تلفنهای همراه نظیر آندروید، iOS و … در جا به جایی دادههای موجود در حافظه اصلی و یافتن فضای خالی جهت بارگذاری اطلاعات برنامههای جدید اجرا شده از پتانسیل بالایی برخوردار میباشند، اما این مهم خود بهعنوان عاملی در بروز مشکلاتی نظیر کاهش سرعت عملکرد دستگاه مزید بر علت میگردد، زیرا چهارچوب نرمافزاری سیستمعامل نه تنها باید به اجرای اپلیکیشن و انتقال تمامی دادههای منتسب آن به حافظه رم پرداخته، بلکه فرآیند اختلاط و بر هم آمیختن اطلاعات هماکنون موجود در حافظه پیش از آن نیز باید به انجام رسد که این مهم خود در احساس کاهش سرعت عملکرد تلفن همراه تأثیرگذار میباشد (بهخصوص اگر دستگاه از میزان حافظه اندکی نیز برخوردار باشد).
سختافزارهای حافظه اصلی و تراشههای مورد استفاده در ساختار آنها در صورت اتمام گنجایش ذخیرهسازی خود هیچگونه مشکلی را نمایان نساخته و جمله معروف “حافظه اصلی خالی در حقیقت حافظه هدر رفته است” کاملاً از صحت و درستی برخوردار میباشد. بهعنوانمثال بسیاری از سیستمعاملهای مبتنی بر چهارچوب یونیکس (UNIX) نظیر آندروید، لینوکس و … کاملاً سازگار با پدیده پر بودن حافظه رم میباشند، اما این مهم در ویندوز (مبتنی بر چهارچوب NT) اندکی متفاوت بوده و تضمین بهتر عملکرد با خالی بودن بخش اندکی از آن بیشتر انتظار میرود، اما نکته قابل توجه، عدم نیاز به بررسی و نظارت بر فضای حافظه از جانب کاربر میباشد، زیرا این مهم بهصورت کاملاً خودکار توسط سیستمعامل به انجام میرسد، اما محور اصلی موضوع فعلی و منبع اصلی بروز مشکلات دخیل در کاهش عملکرد دستگاه تلفن همراه زمانی از اهمیت برخوردار میشوند که مباحث مربوط به سازماندهی دادههای موجود در حافظه اصلی وارد معادلات میگردند.
فرآیند بارگذاری اطلاعات مربوط به برنامههای جدید اجرا شده و جا به جایی دادههای پیشین منجر به پراکنده گشتن کدهای مربوط به نرمافزارهای مختلف در سرتاسر حافظه اصلی میگردد که سرهم بندی مجدد آنها در صورت نیاز نیازمند بررسی و اسکن کامل فضای رم و یافتن اطلاعات مشابه میباشد که پتانسیل انجام این مهم مستقیماً به سرعت خوانش و نوشت ماژولهای حافظه و میزان تأخیر آنها وابسته است (خوشبختانه سختافزارهای حافظه جدید در این مهم از قدرت بسیار بالایی برخوردار بوده و عملیات فوق در بسیاری از مواقع بههیچعنوان قابل احساس نمیباشد).
اکنون که با فرآیند بارگذاری اطلاعات مربوط به نرمافزارهای اجرایی در حافظه اصلی آشنایی پیدا کرده و دانستیم که سیستمعاملهای نوین و امروز بهمنظور افزایش سرعت آماده بهکاری اپلیکیشنها از بستن تمام و کمال آنها خودداری به عمل میآورند، حال به ابتدای مقاله بازگشته و علت گمراهکننده افزایش سرعت عملکرد دستگاههای تلفن همراه هوشمند در هنگام راهاندازی مجدد و یا خاموش و روشن نمودن آنها را مورد بررسی قرار میدهیم.
همانطور که مستحضر هستید تراشههای مورد استفاده در ساختار حافظههای اصلی در دسته حافظههای فرار یا بهعبارتیدیگر Volatile دستهبندی میگردند. این خود بدان معنی است که تمامی اطلاعات موجود در حافظه با قطع جریان برق بهصورت کامل از بین رفته و هیچگونه اثری از آنها باقی نمیماند. بر همین اساس ازآنجاییکه فرآیند ریبوت یا خاموش و روشن نمودن دستگاه تلفن همراه شرایطی مشابه با این مهم را شبیهسازی میکند، لذا دادههای پیشین موجود بهطور کامل پاکسازی شده و گنجایش حافظه در هنگام بوت مجدد سیستمعامل با فضای خالی بسیاری در اختیار قرار میگیرد که این خود به عدم نیاز به جا به جایی اطلاعات در نتیجه اجرای نرمافزارهای مکرر برای مدت زمانی منتهی میشود.

استفاده از دستگاه تلفن همراه و اجرای نرمافزارهای گوناگون (و یا حتی عملکرد خودکار سرویسهای سیستمعامل در پسزمینه) در پر شدن مجدد حافظه اصلی و اتمام ظرفیت ذخیرهسازی آن در آینده تأثیرگذار میباشد، اما این مهم ممکن است روزها و یا هفتهها تا زمان احساس مجدد کاهش عملکرد دستگاه تلفن همراه به طول بینجامد. برخی از سیستمعاملهای فعلی در زمینه سازماندهی اطلاعات حافظه اصلی نسبت به رقیبان خود ممکن است از پتانسیل بیشتری برخوردار باشند، اما بروز رفتار فوق در قالب تمامی تلفنهای همراه هوشمند امری اجتنابناپذیر به شمار میرود.
در انتها ذکر این نکته نیز ضروری است که فرآیند راهاندازی مجدد دستگاه تلفن همراه در زمینه مرتفعسازی برخی از مشکلات و باگهای معمول نرمافزاری نیز تأثیرگذار میباشد، زیرا پاکسازی تمامی اطلاعات حافظه اصلی و بارگذاری مجدد آنها در هنگام اجرای مجدد در جلوگیری از پراکنده گشتن دادهها در سطح حافظه مثمر الثمر واقع میگردد، اما درصورتیکه مشکل مربوطه پس از ریستارت همچنان پا بر جا میباشد، منبع بروز آن باید در عوامل دیگری جستجو شود.
چرا راهاندازی مجدد تلفنهای همراه هوشمند در افزایش سرعت عملکرد آنها تأثیرگذار است؟
دانلود آخرین ورژن برنامه
