WebRTC قبلاً اصطلاحی بود که فقط سالها پیش در محافل برنامه نویسی شنیدید. اما ، امروزه ، شما آن را در همه جا آنلاین – رسانه های اجتماعی ، وبلاگ ها و مقالات خبری مشاهده می کنید.
اما دقیقاً چیست و چرا کاربران VPN آنقدر وسواس دارند؟ ما می خواهیم آنچه را که باید در این راهنمای جامع بدانید ، پوشش دهیم ، بنابراین بپیچید!
WebRTC چیست؟
WebRTC مخفف Web Real-Time Communication است و یک پروژه منبع باز است که
پروژه WebRTC در سال 2011 شروع به کار کرد و به عنوان ابزاری برای عملکرد برنامه های RTC (Real-Time Communication) در مرورگرها ، دستگاه های IoT (اینترنت اشیاء) استفاده کرد. و سیستم عاملهای تلفن همراه.
در آن زمان ، فقط Flash و سایر افزونه ها می توانستند RTC را ارائه دهند. در حالی که زمان تاخیر کم بود ، اما هنوز هم قابل توجه بود. در مقایسه با آنها (و سایر پروتکل های جریان) ، WebRTC نزدیک به سرعت در زمان واقعی (در اصل ، تأخیر بسیار کم ، به سختی قابل توجه) ارائه داد.
WebRTC در سال 2013 رسماً پذیرفته شد وقتی که به اجرای یک تماس ویدیویی بین مرورگر بین Chrome و Firefox.
WebRTC برای چه چیزی استفاده می شود؟
وب سایت ها از آن برای فعال کردن ارتباطات صوتی و تصویری در صفحات وب استفاده می کنند. و آنها می توانند این قابلیت را بدون نیاز به بازدید کنندگان وب برای نصب افزونه ها ارائه دهند. در اینجا موارد متداول استفاده وجود دارد:
- تماس های ویدیویی P2P
- پیام رسانی P2P
- اشتراک گذاری محتوا
- ارتباط صوتی P2P
قسمت P2P (همتا به نظیر) به معنی دو مرورگر نیست. برای برقراری ارتباط با یکدیگر دیگر به سرور احتیاج دارید.
برخی از نمونه برنامه هایی که از WebRTC استفاده می کنند شامل Google Hangouts ، Facebook Messenger و Discord است.
WebRTC چگونه کار می کند؟
کل مراحل کمی پیچیده است ، اما ما سعی خواهیم کرد با تقسیم قسمت های مختلف آن را به آسانی درک کنیم.
به خاطر داشته باشید که در پایان ، به عنوان یک کاربر ساده ، هیچ یک از این موارد قابل توجه نیست. WebRTC تقریباً در همه مرورگرها ساخته شده است ، و شما می توانید بدون نیاز به تنظیم چیزی از آن استفاده کنید.
بنابراین ، بیایید شروع کنیم:
APR های WebRTC
در هسته اصلی ، WebRTC فقط یک رسانه است. موتور با API های JavaScript. این API ها همه در نحوه عملکرد WebRTC نقش بی نظیری دارند:
- GetUserMedia – API راهی را برای دسترسی به میکروفن و دوربین های یک دستگاه با JavaScript به کاربران ارائه می دهد.
- PeerConnection – یک API حیاتی که به کاربران امکان می دهد بدون نیاز به سرور به عنوان واسطه ارتباط برقرار کنند (فراتر از استفاده از آن برای سیگنال دادن به یکدیگر). اساساً ، هر کاربر از API GetUserMedia رسانه ای می گیرد و آن را در اتصال همتا قرار می دهد ، بنابراین یک منبع ویدیویی یا صوتی ایجاد می کند.
- DataChannel – این به WebRTC اجازه می دهد تا از انتقالهای دو طرفه برای هر نوع داده پشتیبانی کند. و می تواند این کار را مستقیماً بین همسالان انجام دهد. این جریانات UDP (User Datagram Protocol) را با قسمت هایی از SCTP (پروتکل انتقال کنترل جریان) ترکیب می کند تا هم ثبات و سرعت خوبی را ارائه دهد.
برقراری اتصالات
برای تنظیم و اجرای یک اتصال WebRTC سه مورد لازم است: [19659027] 1 سیگنالینگ
اگر دو همسال می خواهند ارتباط برقرار کنند ، ابتدا برای هماهنگی ارتباطات باید متادیتا را مبادله کنند (به عنوان مثال تماسهای ویدیویی). آنها به طور معمول این کار را با کمک یک وب سرور انجام می دهند.
به طور کلی ، سیگنالینگ به دو همسال کمک می کند تا در مورد توانایی های یکدیگر اطلاعاتی کسب کنند و آدرس های شبکه یکدیگر را یاد بگیرند (با آدرس های IP اشتباه گرفته نشوند).
بیشتر: آدرس IP چیست؟ – راهنمای مبتدی برای آدرسهای IP + چگونه خود را بیابیم!
2. NAT Traversal
NAT مخفف ترجمه آدرس شبکه است ، و این امکان را می دهد تا ارتباطات آدرس IP اختصاصی داشته باشند. در اصل ، این امکان را به شما می دهد تا شبکه از مجموعه ای از آدرس ها برای ارتباطات داخلی و مجموعه ای متفاوت برای ترافیک خارجی استفاده کند. متأسفانه ، این امر می تواند تنظیم اتصالات RTC را دشوار کند.
و این جایی است که NAT Traversal وارد بازی می شود زیرا مشکلات مربوط به ترجمه IP را برطرف می کند. در اینجا مشخصات اصلی WebRTC برای غلبه بر این چالش ها ذکر شده است:
- ICE (تأسیس اتصال به تعامل) – هدف اصلی این تکنیک ، تجزیه و تحلیل کلیه راه هایی است که دو رایانه می توانند با یکدیگر صحبت کنند و کارآمدترین گزینه را پیدا کنند. برای انجام این کار ، از پروتکل های STUN و TURN استفاده می کند.
- STUN (Session Traversal Utilities for NAT) – این یک روش پیمایش NAT است که درخواست هایی را به یک سرور STUN می کند تا به مشتریان WebRTC اجازه دهد تا دریابند که آدرس های IP عمومی آنها چیست. پس از انجام این کار ، آنها این اطلاعات را با یکدیگر به اشتراک می گذارند تا ارتباط و انتقال رسانه را آغاز کنند.
- TURN (تراورس با استفاده از رله ها در اطراف NAT) – اگر فایروال ارتباطات بین همسالان را متوقف کند ، ICE دیگر نمی تواند از STUN استفاده کند. در عوض ، از یک سرور TURN برای کمک به مشتریان WebRTC برای انتقال مجدد رسانه بین آنها استفاده می کند. TURN از نظر هزینه های عملیاتی "گرانتر" است و تأثیر منفی بالاتری بر کیفیت دارد ، بنابراین ICE همیشه سعی خواهد کرد که ابتدا از STUN استفاده کند.
ممکن است این توضیحات هنوز برای برخی از شما گیج کننده باشد ، بنابراین در اینجا دو مورد اساسی وجود دارد. نمونه هایی از نحوه عملکرد پروتکل های STUN و TURN:
- STUN – کامپیوتر A و کامپیوتر B ارتباط مستقیمی با یکدیگر دارند. آنها فقط می توانند رسانه را بین آنها انتقال دهند اگر آدرس های IP یکدیگر را بشناسند. برای انجام این کار ، آنها از طریق روترهای خود درخواستهایی ("من کی هستم؟") را به سرور STUN ارسال می کنند. سرور اطلاعات درخواستی را بازگرداند ("شما [IP Address]") هستید. در مرحله بعد ، رایانه ها آدرس IP را با یکدیگر به اشتراک می گذارند و ارتباط برقرار می کنند.
- TURN – کامپیوتر A و کامپیوتر B به دلیل تداخل فایروال نمی توانند ارتباط مستقیمی برقرار کنند. بنابراین ، آنها درخواستهایی را به یک سرور TURN ارسال می کنند تا در مورد روترهای موجود در شبکه یکدیگر اطلاعات کسب کنند. در مرحله بعد ، آنها از مسیریابها و سرورها برای انتقال رسانه بین آنها استفاده خواهند کرد.
3. فشرده سازی و رفع فشار
خوب ، بنابراین همسالان آماده هستند تا داده ها را بین آنها به اشتراک بگذارند. اما صبر کنید – آنها نمی توانند آن را در قالب عادی آن ارسال کنند. پرونده های صوتی و تصویری خام به سادگی بسیار بزرگ هستند. اگر دو نفر از همسایگان برای ارسال آنها تلاش کنند ، اتصال بسیار کند خواهد بود یا فقط کاهش می یابد.
برای اینکه کارآمد شود ، باید داده ها فشرده شوند. همچنین ، هنگامی که یک دستگاه از طریق اتصال همتا رسانه را دریافت کند ، باید آن را فشرده سازی کند.
یک کدک کار را انجام می دهد ، و WebRTC از پنج کدک استفاده می کند:
- سه برای فایل های صوتی:
- PCMU (G711u) – 8000 هرتز با یک کانال منفرد.
- PCMA (G.711a) – 8،000 هرتز با یک کانال تک.
- Opus – 48،000 هرتز با دو کانال استریو.
- دو مورد برای پرونده های ویدیویی – VP8 و H.264 / AVC (سطح محدود سطح پایه 1.2).
ما به احتمال زیاد شاهد پشتیبانی جامع خواهیم بود – مانند V9 ، برای مثال ، که کیفیت بهتری را با هزینه نیاز ارائه می دهد. قدرت پردازش بیشتر. در واقع ، V9 قبلاً با WebRTC در Chrome کار می کند ، اما این ترکیب هنوز در مرورگرهای دیگر اتخاذ نشده است.
WebRTC چقدر امن است؟
کاملاً امن. معمولاً امن ترین فن آوری تماس صوتی و تصویری تا به امروز به حساب می آید. به همین دلیل است:
- WebRTC رمزگذاری نهایی را برای ارتباط همسالان ارائه می دهد. حتی سیگنالینگ از طریق جلسات TLS (Transport Layer Security) یا QUIC (اتصال سریع اینترنت UDP) رمزگذاری می شود.
- برنامه ها به میکروفون و دوربین شما دسترسی مستقیم ندارند. WebRTC به وضوح مشخص می کند که برای این اتفاق باید